عفونت

عفونت به معنای آن است که موجود زنده ای در بدن ما هست که بجز تغذیه از بدن انسان در آن محل درحال زیستن و تکثیر است . شخصی که عامل بیماریزا در داخل بدن اوست ، به عنوان میزبان شناخته میشود. عوامل آن علاوه بر تغذیه ، بدن را مستعمره خود میکنند و تکثیر میشوند . هزینه این فعالیت ها در بدن  برای میزبان میتواند به حدی باشد که امکان دارد سلامت بدن انسان را تهدید کند .

ارگانیسمی که در بدن انسان مستقر میشود سلامت آن را بخطر می اندازد که معمولا عامل بیماری زا گفته میشود . نمونه هایی از این ارگانیسم ها عبارتند از :

انگل ها

این نوع به وسیله گروه های زیادی از ارگانیسم ها به وجود می آیند از جمله : بندپایان ، کرم ها (حلقوی ، لوله ای و …)

باکتری ها

عامل بسیاری از عفونتهای ادراری، ریوی، پوستی، و گوارشی و خون میباشند

پریونها

قارچ ها

عفونت های قارچی باعث بسیاری از بیماریهای پوست، مو و ناخن میباشند. همچنین در افراد دچار نقص ایمنی میتوانند موجب عفونتهای ریوی، خون و سایر ارگانهای بدن شوند.

تشخیص

تشخیص عفونت بصورت آنی امکان پذیر نمیباشد ولی هنگام شک پزشک به وجود آن، آزمایشهای ادرار ، خون و یا کشت خلط بسته به علائم بالینی و معاینات میتواند قدم اول در این مسیر باشد . انجام رادیوگرافی سینه و تست مدفوع میتواند در تشخیص کمک کننده باشد.

برای اطمینان حاصل کردن از اینکه عفونت درون مغز و سیستم عصبی مرکزی نیست پزشک معالج میتواند از مایع مغزی نخاعی نمونه برداشته و آنرا مورد ازمایش قرار دهد

علایم

تب

افت فشار خون

حال عمومی بد

ضعف و بیحالی

تهوع

تعریق

تنگی نفس

عوارض

کاهش سطح هوشیاری ، واکنش نشان ندادن به تحرکات محیطی و حتی عدم تکلم از واضح ترین عوارض عفونت های شدید میباشد

پیشگیری و درمان

بسته به نوع عامل عفونت زا ، پزشک معالج میتواند از آنتی بیوتیک ها ، ضد قارچ ها ، ضد ویروس ها ویا از ضد انگل ها استفاده نماید.

پزشک میتواند بسته به شدت عفونت به جای داروی خوراکی ، داروی تزریقی تجویز کند .

از راه های ابتدایی پیشگیری و جلوگیری از شیوع عفونت شستشوی مداوم دست ها ، استفاده از ماسک در شرایط اپیدمی ، استفاده از دستکش هنگام تماس با افراد آلوده و جداسازی زباله های عفونی می بهشد.

منبع: دیجیتال پزشک